Ο σχεδιασμός της άρθρωσης του ώμου την καθιστά μια ιδιαίτερα πολύπλοκη άρθρωση. Είναι η άρθρωση που επιτρέπει το μεγαλύτερο εύρος κίνησης από όλες τις αρθρωσεις του σώματος. Έτσι στον βωμό αυτής της κινητικότητας θυσιάζεται η σταθερότητα της και τα περισσότερα προβλήματα προκύπτουν από αυτόν τον παράγοντα.
Όταν καθορίζεται ένα θεραπευτικό πρόγραμμα για τα προβλήματα της περιοχής του ώμου, πρέπει να ληφθούν υπόψη, όπως και σε κάθε άλλη άρθρωση, τα ιδιαίτερα ανατομικά και κινησιολογικά στοιχεία της περιοχής, καθώς και το στάδιο της παθολογίας και των καθημερινών ή αθλητικών περιορισμών που δημιουργούνται από τα προβλήματα αυτά.
Μερικά από τα συνηθέστερα προβλήματα της άρθρωσης του ώμου που συναντάμε και αντιμετωπίζουμε είναι τα εξής:
- Τενοντίτιδα Υπερακανθίου
- Σύνδρομο Πρόσκρουσης
- Αστάθεια του Ώμου
- Ρήξεις του Πετάλου των Στροφέων
- Εξάρθρημα/ Καθ’ έξιν Εξάρθρημα Ώμου
- Ορογονοθυλακίτιδα
- Συμφητική Θυλακίτιδα (‘’Παγωμένος Ώμος’’)
Όλα αυτά τα προβλήματα συνήθως ταλαιπωρούν για μεγάλο χρονικό διάστημα τους πάσχοντες και για αυτό πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα, καθώς έχουν την δυνατότητα να προκαλέσουν μόνιμα ενοχλήματα στην άρθρωση, με αντίκτηπο στην καθημερινή ζωή και στις αθλητικές δραστηριότητες του.